SEKRETNY STYL RODZINY YANG

James P. Blaise
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Artykuł ten dedykuję wszystkim głęboko zaangażowanym praktykantom stylu Yang poszukującym Prawdy.

Co się stało z legendarną siłą bojową stylu Yang? Jak to jest możliwe, że w naszej epoce, pomimo setek i tysięcy osób ćwiczących Tai Chi, tak jest rzadkie aby ktokolwiek był w stanie zademonstrować tą niezwykłą wewnętrzną siłę? Czy rodzina Yang posiadała w rzeczywistości " sekretny" styl walki? Co stało się z jej przekazem?

To jest rodzaj pytań, które zadaje sobie wielu długoletnich praktykantów Tai Chi Chuan stylu Yang na całym świecie. Ja również zaliczałem się do tych osób. Dzięki pewnym zaskakującym zbiegom okoliczności, obecnie posiadam odpowiedzi na wiele z tych pytań.

Yang Cheng Fu i jego syn Yang Sau Chung. Szanghaj 1930.

Uważam się za artystę sztuk walki i jest dla mnie zupełnie jasne dlaczego zdecydowałem się ćwiczyć TCC. Naturalnie relax i zdrowie są elementami ważnymi dla wszystkich, niemniej gdyby to było tylko dlatego, sądzę że wolałbym ćwiczyć Yogę, która jest przyjemna i wymaga dużo mniej wysiłku niż TC. Przyczyna jest bardzo prosta. Moim marzeniem było rozwinąć tę niezwykłą i magiczną energie, którą posiadali bokserzy rodziny Yang. To właśnie jest dla mnie rzeczywistą wartością praktyki stylu Yang. Wielu ludzi nie wierzy w tą energię, ale ja osobiście nigdy nie miałem wątpliwości co do jej istnienia. Problemem jest znalezienie osoby która potrafi wytłumaczyć jak tego dokonać.

W moim życiu spotkałem wielu nauczycieli TCC, ale zaledwie kilku z nich było w stanie zademonstrować siłę wewnętrzną. Jedną z osób które wywarły na mnie wielkie wrażenie był mistrz Chu King Hung (mieszkający obecnie w Londynie). Jego pokazy użycia tej siły były tak niewiarygodne że zdecydowałem się podjąć u niego naukę. Stałem się jego prywatnym uczniem i przez wiele lat pracowałem aby zrozumieć każdy z elementów stylu jaki nauczał. Niestety po piętnastu latach ciężkiego treningu, moje TC nadal nie posiadało żadnej siły bojowej, a energia wewnętrzna nadal była dla mnie zagadką. Z tego co wiem żadna z osób ćwiczących u mistrza Chu King Hunga, pomimo dziesięciu lub nawet dwudziestu lat praktyki, nie osiągnęła nawet w zbliżeniu jego umiejętności. Morał jest prosty: nie wystarczy znaleźć kompetentnego sifu, ale trzeba również by on posiadał pragnienie przekazania swojej sztuki.

Po tym nieszczęsnym okresie nie za bardzo wiedziałem gdzie się zwrócić w poszukiwaniu dalszej nauki. Nie przypuszczałem że przeznaczenie szykowało mi wielką niespodziankę...
Pewnego dnia przeglądając magazyn "Tai Chi" znalazłem reklamę niejakiego Roberta Boyd mówiącą że jest on disciplem wielkiego mistrza Ip Tai Tak. Niewiele osób słyszało to nazwisko, niemniej dla mnie było ono dobrze znane.

Yang Sau Chung po środku na prawo. Z prawej, jego disciple Ip Tai Tak.
Z lewej kolejno: pani Yang, pani Ip i Mary Yang. Hong Kong 1965.

Historia Tai Chi Chuan stylu Yang zwykle kończy się na trzeciej generacji rodziny Yang, czyli na osobie Yang Cheng Fu, o której wszyscy słyszeli. Nowoczesna historia jest dużo mniej znana. Otóż Yang Cheng Fu posiadał pierworodnego syna nazwiskiem Yang Sau Chung, który stał się jego asystentem mając zaledwie 14 lat, a w wieku 19 lat był już uważany za mistrza Tai Chi Chuan i nauczał wielu ludzi. Nie będzie wiec przesadą powiedzieć, że Yang Sau Chunga należy traktować jako prawowitego spadkobiercę stylu swego ojca i tym samym jako wielkiego sukcesora Tai Chi Chuan rodziny Yang. W 1949 YSC wyemigrował do Hong Kongu gdzie kontynuował nauczanie. Tam też spotkał Ip Tai Taka, który stał się jego pierwszym disciplem i partnerem praktyki w push hands przez blisko 30 lat. W ten sposób Ip Tai Tak stał się piątą generacją rodziny Yang i dziedzicą ich stylu. Jeżeli miał on discipla, co do tej pory ignorowałem, to ta osoba jest oficjalnie szóstą generacją rodziny Yang! Żaden poważnie ćwiczący praktykant stylu Yang nie mógłby przejść obojętnie obok czegoś takiego. Musiałem koniecznie go spotkać!

Yang Sau Chung i Ip Tai Tak podczas praktyki tui shou.
Hong Kong, 1975

W ten sposób pewnej letniej soboty, po dwóch godzinach jazdy samochodem z Montrealu i po przekroczeniu granicy US dotarłem do miasta Burlington w stanie Vermont. Bez kłopotów znalazłem Instytut Bao Tak Fai położony przy 100 Church Street. Mr. Boyd był w trakcie prowadzenia zajęć. Wyszedł mi na przeciwko i spytał się czy chcę uczestniczyć w praktyce. Odpowiedziałem że wolę popatrzeć, bo to mi umożliwi lepiej się zorientować w tym co robi. Zasiadłem spokojnie w głębi obszernej sali i zacząłem się przyglądać jak Robert Boyd wykonywał formę wraz ze swoimi studentami. To co się stało następnie najlepiej będzie nazwać wstrząsem... Z niedowierzania otworzyłem szeroko oczy. Intensywnie obserwowałem jak Mr. Boyd się porusza i zupełnie nie rozumiałem tego co on robił! Tak, to była forma Tai Chi jaką znałem, co do tego nie miałem żadnych wątpliwości, ale wykonywana w tak niezwykły sposób jakiego nigdy nie widziałem. Byłem tym bezmiernie zaskoczony i zadziwiony. Myśli kotłowały się w mojej głowie: co tu się dzieje?, co to jest?, co on właściwie robi? Ta sytuacja miała w sobie cos absurdalnego. Ja, który byłem prywatnym uczniem Chu King Hunga, który był trzecim disciplem samego Yang Sau Chunga, czyli tego samego mistrza co Ip Tai Tak, nie byłem w stanie pojąć Tai Chi R. Boyda! To było niezmiernie bulwersujące. Naprawdę nie byłem w stanie wytłumaczyć sobie co oznacza ta przedziwna metoda poruszania się, ani jaki jest jej sens!

Mistrz Ip Tai Tak w aplikacji ruchu "peng".

Po zajęciach Mr. Boyd pokazał mi nagranie video praktyki samego mistrza Ip Tai Taka, zrealizowanego około 20 lat temu w Hong Kongu. Ta zdumiewająca metoda ruchów była jeszcze bardziej widoczna. Ciało mistrza Ip wydawało się poruszać jak fala przepływająca z nogi na nogę. Spektakl był naprawdę niesamowity! Kiedy zadałem pytanie Robertowi Boyd, co to jest za rodzaj Tai Chi, odpowiedział mi że to jest Snake Style⁽¹⁾. Następnie wytłumaczył mi, że jest to forma bojowa stylu Yang która była uczona tylko dla niewielu wybrańców. Ta właśnie forma była tajemniczym stylem walki rodziny Yang, tak bardzo ukrywanym przed wszystkimi że nikt nigdy go nie widział. Tylko ten sposób praktyki wiedzie do rozwoju rzeczywistej energii wewnętrznej. Natomiast to co rodzina Yang nauczała na zewnątrz zwane było Tiger Style⁽²⁾, który był doskonały dla zdrowia, ale nie umożliwiał rozwinięcia tej niebywałej siły. Ta cała historia była dla mnie bardzo intrygująca. Powiedział sobie że musze tego spróbować. RB zademonstrował mi jeden z podstawowych elementów Snake Style. To było coś dość dziwnego, coś co trzeba wykonać wewnątrz ciała. Wróciłem do Montrealu i rozpocząłem nad tym pracę. W praktyce sprowadzało się to do powtarzania godzinami jednego jedynego ruchu. Jakież było moje zdziwienie, gdy po trzech tygodniach tej praktyki zrozumiałem jak "otwierać" staw kolanowy! Wiele słyszałem o tym legendarnym efekcie⁽³⁾, ale nigdy nie spotkałem nikogo, kto miałby pojęcie jak go zrealizować i ja sam mimo wielu lat praktyki nie wiedziałem jak go uzyskać. To było zupełnie nie do uwierzenia! W tym momencie uświadomiłem sobie, że przeznaczenie postawiło na mojej drodze coś bardzo wyjątkowego. Porzuciłem Tai Chi Chuan pochodzące od mistrza Chu King Hunga, które ćwiczyłem przez 15 lat i podjąłem naukę Snake Style. Snake Style okazał się praktyką nie mającą wiele wspólnego z Tai Chi Chuan które znamy obecnie, pomimo zewnętrznego podobieństwa. Sposób poruszania się jest podobny do ruchów węża. Wymaga to dużej elastyczności. Ciężar jest przenoszony z nogi na nogę przy użyciu mięśni rdzenia. Całe ciało podąża za ich ruchem. To umożliwia doskonałe ukorzenienie pozycji i przesyłanie mocnej energii wewnętrznej "jin" od stóp, poprzez kręgosłup do rąk. Efektem długotrwałej praktyki Snake Style jest również pojawienie się legendarnego fenomenu "Iron in cotton", który pozwala na rozwinięcie szybkości, siły i wrażliwości w rekach. Co jest również interesujące, że wbrew powszechnej opinii Styl Yang, a raczej Snake Style stylu Yang, zawierał oryginalnie dwie formy z pustymi rękami, a nie jedną. Pierwsza wolna w ruchach, zwana była "Tai Chi Chuan". Natomiast druga będąca praktyką aplikacji bojowych nosiła nazwę "Long Boxing" (Chang Chuan), dynamiczna i szybka gdzie 150 ruchów jest wykonywanych w 3 minuty! Należy jeszcze dodać, że "powolna" forma Tai Chi Chuan Snake Style nie jest tak wolna jak wiele form Tai Chi obecnie praktykowanych. W rzeczywistości jej rytm jest stały, dość szybki i wykonanie jej w całości nie zabiera więcej niż 15 minut. Praktyka Snake Style jest niezmiernie fascynująca. Jest to styl naprawdę przedziwny!

Wielki mistrz Ip Tai Tak i Robert Boyd w portrecie mistrz / disciple.

Ostateczny dowód potwierdzający tego wszystkiego, czego się dowiedziałem na temat Snake Style pojawił się dwa miesiące temu, gdy nieznana osoba opublikowała na stronach: You Tube nagranie trzymane w tajemnicy przez co najmniej 40 lat. Po raz pierwszy w historii stylu Yang możemy podziwiać publicznie samego Yang Sau Chunga wykonującego w całości formę Tai Chi Chuan. Zajmuje ona tylko 8 minut! Forma którą on wykonuje na tymże nagraniu jest autentyczną praktyką Snake Style. Dla kogoś kto rozumie ten styl nie ma co do tego żadnych wątpliwości, jego elementy są jasno widoczne.
W tej perspektywie historia stylu Yang i sam styl Yang okazują się dość inne od tego w co do tej pory wszyscy wierzyliśmy...

Dla zainteresowanych w uzyskaniu dodatkowych informacji dotyczących Snaka Style, należy skonsultować strony R. Boyda: www.iptaichi.org , lub też bezpośrednio skontaktować się z autorem tego artykułu na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

 (1) = Styl Węża
(2) = Styl Tygrysa
(3) = "Otworzenie" stawu kolanowego nogi zwanej solidną lub yang umożliwia zmniejszenie nacisku wywieranego na ten staw przez ciężar ciała spoczywający na tejże nodze, a tym samym zachowanie elastyczności i ruchliwości całego ciała.